Is het vreemd dat steeds meer ouderen zich afvragen of er nog een toekomst voor ze is? Straks gaat iedereen onder de zestig weer de straat op, aan het werk, naar concerten en op reis. Maar de ‘kwetsbare groepen’ moeten binnen blijven, die wil de samenleving namelijk koste wat het kost beschermen, die mogen niet dood aan corona. Maar pandemieën zijn here to stay. En dat betekent dat een paar honderdduizend Nederlanders gevangen blijven in hun eigen huis, niet gaan vliegen, geen tram nemen en geen film zien....

‘’Naar buiten gaan? Mijn knie zegt nee. Kletsen? Ik heb niemand. Spelen? Ik ben alleen. Dromen? Daar word ik verdrietig van. Lezen? ’s Nachts lukt me dat niet en het is bovendien slecht voor me. Plannen maken? Daar staat mijn hoofd niet meer naar.’’ (Zaterdag 5 september 1857) De Zwitserse filosoof en dichter Henri-Frédéric Amiel (1821-1881) is een unicum in de universele literatuur. Volgens de inleiding van zijn 17.000 pagina’s tellend Journal Intime bestaat de grootsheid van Amiel in ‘de volharding waarmee hij zich oneindig uitdrukt over de banaliteit...

De Olympische Spelen in Londen in 2012 leken het begin te worden van een lang verwachte culturele ommezwaai binnen het Perfide Albion. Een multicultureel feest, een koningin die meedeed in een James Bond spotje, een burgemeester die zich met zijn wilde haren aan een kabel voortbewoog. Engeland spotte met zichzelf en leek af te rekenen met kolonialisme, superioriteitsgevoel en koude kak. De Britten kozen voor een open samenleving en voor Europa. Heel even werd de eigen identiteit ondergeschikt gemaakt aan die van een groter, vrijer en toleranter geheel....

Jarenlang had ik niet meer aan Stefan Zweig gedacht, wiens biografieën ik heb verslonden (vooral die van Fouché, de meesterintrigant onder Napoleon) en wiens Die Welt von Gestern volgens mijn vader verplichte literatuur was. Zweig was zelfs verdwenen achter een rijtje moderne Duitse literatuur, waar ik hem onlangs weer vandaan haalde, daartoe aangemoedigd door columns en essays in verscheidene internationale media. De boodschap was steeds dezelfde: herlees Zweig, wiens wereld van gisteren over die van vandaag gaat. Laat je niet in slaap sussen door materiële en culturele succesverhalen, kijk...

Eén land, met één identiteit. Dat is wat Vladimir Poetin zijn volk heeft beloofd. Dat betekent ook één kerk, de Russisch Orthodoxe. In een land waar twintig procent van de bevolking moslim is, onderstreept Poetin de christelijke identiteit als vitaal onderdeel van zijn legitimiteit. De steun van de kerk is daarbij onontbeerlijk. De banden tussen het Moskous Patriarchaat en het Kremlin zijn zo oud als Rusland zelf. De kerk was altijd onderdanig aan de staat en een fervent aanhanger van centraal gezag. Vanaf de zestiende eeuw voorzagen de...

Boris Johnson heeft Oxford niet afgemaakt met een topcijfer maar met een zeventje. Niet omdat hij te stom was maar omdat hij veel tijd nodig had om voorzitter te worden van de conservatieve Oxford Union. Protesteren bij de hoogste instanties hielp hem niet. Hij vond dat hij recht had op een betere beoordeling, wilde een herkansing en op alle gebied de beste zijn omdat hij Boris Johnson was. Daar getuigen zijn medestudenten maar al te graag van nu hun maat premier is geworden. Een matig cijfer aan de universiteit...

Arles is vooral bekend om zijn (voormalige) stierengevechten en het jaarlijks terugkerend internationaal filmfestival, de Rencontres d’Arles. Maar het dreigt nog veel bekender te worden dankzij het LUMA Arles kunstcomplex, dat nu nog deels in de stijgers staat. Het is een ontwerp van de beroemde Canadees-Amerikaanse architect Frank Gehry, die een gelaagde, zilveren kolos bedacht, waar musea, restaurants, conferentiezalen, ateliers, laboratoria en archieven in zullen komen. Het complex zal Arles ongetwijfeld op eenzelfde manier op de kaart zetten als Gehrys Guggenheim Museum in het Spaanse Bilbao. Officieel moet LUMA...